Hoera, ik ben zwanger!

Feest! Volgens Ilse (en haar schoonzus) zitten er 3 sika’s in mijn voet.. Voor diegenen die niet alles even goed hebben kunnen volgen: sika’s zijn zandvlooien en dus parasieten, die voorkomen in gebieden met een tropisch klimaat. De vlooien zelf zijn slechts 1mm groot, maar ze graven zich in in de huid van de mens en leggen daar eitjes. Toen ik het hoorde, sloeg de schrik me letterlijk om het hart: we hadden het de vorige keer een beetje opgezocht, en de eitjes weghalen schijnt een zeer pijnlijk iets te zijn.

Toen Ilse’s schoonzus zei: “wacht, ik bel m’n dochter even om het weg te halen”.. PANIEK! Ik heb 2 beten aan mijn voetzool (zou dus volgens mij extra pijnlijk zijn), en 1 aan de onderkant van m’n teen. Die aan m’n voetzool zien er volgens Marit en mij gewone muggenbeten uit, dus daar maak ik me ondertussen niet echt veel zorgen meer over, maar die aan m’n teen is ondertussen hopelijk verwijderd.

Gisteren zijn we bij Natascha thuis geweest: met de taxi, want Liene en Fréderic moesten anders met z’n tweetjes de volledige rit betalen (wat zijn we toch genereus!). Het huis was echt zoals in onze wildste dromen: temidden van een mooi stuk natuur, volledig in hout gebouwd, met een ecotoilet, een zotte keuken,… En superlekker eten! We aten voor het eerst (een schande, eigenlijk) roti, maar dan zonder vulling. Samen met pampoen (nee, geen typefout!), massala- eieren en nog wat groenten, mm mm mm!

Het was een gezellige middag samen met de 4 anderen, maar natuurlijk werd er ook over ons onderzoek gesproken. We hebben het gevoel dat we wel op de goeie weg zitten, maar maakten ons een beetje zorgen over het nut ervan: vele onderzoeken liggen hier gewoon in de kast en het lijkt ons dat er niets mee wordt gedaan, maar Natascha legde uit dat we geen ‘project’ uitvoeren, maar een belangrijk deel uitmaken van een ‘proces’. We zijn ondertussen een beetje gerustgesteld ;-)

Deze ochtend hadden we een (lang) gesprek met meneer Stanley Dover, van LVV (Landbouw, Veeteelt en Visserij), o.a. over compostthee. Het schijnt zotte dingen te doen met planten, bomen en gewassen. Verder spraken we uiteraard over de landbouw en veeteelt hier in het district Para. Omdat we om 11u al naar de stad moesten vertrekken voor onze afspraak met mevrouw Carsters, hebben we besloten om ons gesprek vrijdag verder te zetten.

Met onze toch-nog-steeds-niet-zo-goed-werkende bromfiets in het achterhoofd, namen we in Lelydorp de bus naar Paramaribo. Toen we aankwamen bij het Diakonessenhuis (ziekenhuis), zei mevrouw Carsters dat ze geen tijd had om ons zelf naar majoor Krak te brengen, dus dat ze een chauffeur geregeld had. Groot was de verrassing toen het om een ambulance bleek te gaan!
Toen we bij de kazerne aankwamen, werden we naar de majoor begeleid door een soldaat in uniform en met geweer. Grappige taferelen toen een soldaat ons vroeg of hij ons wat water kon brengen, en toen majoor Krak gebiedend zei: “ik wil meer vragen!”
Ons beeld over verkavelingsproject Hanover is door hem niet echt veel scherper gesteld, dus we zullen toch echt eens ter plaatse moeten gaan kijken..

Morgen gaan we opnieuw naar de stad: we gaan naar het hoofdkantoor van LVV en naar de Dienst Waterkering, voor gegevens over de Surinamerivier.

We houden jullie alvast op de hoogte!